SKUTKI REWOLUCYI ROSYJSKIEJ
Kraje, oderwane w ostatnim roku od Rosyi oraz te, które zostały zajęte przez wojska niemieckie, doznają .jeszcze okropnych skutków rewolucyi rosyjskiej. Skutki te okazują się w postaci powszechnego rabunku i spustoszenia, w postaci band łupieżców, od których nie odrazu mogą uwolnić kraj władze okupacyjne.
Rewolucya ze swojem hasłem »samookreślenia« wywołała wszędzie dążenia odśrodkowe i prądy separatystyczne. Na przestrzeni olbrzymiego caratu powstały dziesiątki republik, które ogłaszały swą samodzielność i zgadzały się tylko na federacyjny stosunek z republika rosyjską. Rząd Kiereńskiego, przyjmując w zasadzie hasło samookreślenia, usiłował w praktyce stłumić prądy separatystyczne i nie chciał wyjść po za ramy pewnych miejscowych autonomii. Po przewrocie bolszewickim hasło samookreślenia postawione zostało bardzo stanowczo i bez żadnych zastrzeżeń. Ogłoszono, że każda prowincya i każda część dawnego caratu ma prawo oderwać się od Rosyi.
Tak głosiła teorya, lecz wnet przyszła praktyka, która tamtą wolnościową zasadę sprowadziła do zera. Bolszewicy za rzeczywistych przedstawicieli nie tylko ludu rosyjskiego, lecz wszelkiego innego uznali jedynie tych, którzy nie różnią się od nich w poglądach ogólnych i sposobach postępowania. Przyznając innym narodowościom prawo samookreślenia, bolszewicy przyznali sobie jednocześnie prawo najszerszej propagandy, a w prowadzeniu tej ostatniej dopomagają sobie wszelkiemi formami przemocy i gwałtu. W ten sposób, zanim kraj, obdarzony w zasadzie wolnością, zacznie z niej korzystać, już podlega zalewowi bolszewickiemu, który pociąga za sobą odpowiednie żywioły miejscowe i rzekomą samodzielność kraju topi w falach ogólnej anarchii rosyjskiej.
Z przyznanego prawa chciała skorzystać Finlandya, kraj oświecony i kulturalny, który ma niewątpliwe dane do zupełnego samorządu. Finlandya ogłosiła swą niepodległość, uzyskała formalną zgodę rządu bolszewickiego, i uznanie kilku innych państw. Atoli pozostały w kraju wojska bolszewickie, a te zmieniły się w partyjną, zbrojną hałastrę, narzucającą krajowi swą tyranię. Pomimo przedstawień rząd bolszewicki nie odwołał z Finlandyi “Swego wojska, które tymczasem zwalczało miejscową »burżuazyę«, szerząc w kraju niesłychany zamęt.
Położenie stawało się beznadziejne i dopiero zbrojna interweneya wojsk niemieckich przynosi Finlandyi wyzwolenie.
Podobne fakty zaszły w Inflantach i Estonii, a poniekąd i na Ukrainie, gdzie bandy bolszewickie burzyły powstające zaczątki odrębności miejscowej i sprowadzały kraj do poziomu ogólnorosyjskiego chaosu.
Okazało się, wbrew dawniejszym i najnowszym złudzeniom, że nawet największa anarchia, rozkładająca państwo rosyjskie sama przez się jeszcze nie dałaby narodowościom ujarzmionym wyzwolenia. Z upadkiem rządu carskiego rolę dawniejszego biurokraty obejmuje bolszewik czy inny przedstawiciel rewolucyi i w jej imieniu zaczyna bezwzględnie deptać historyczne, etnograficzne i społeczne odrębności podbitych „kresów”. Dla bolszewików i im pokrewnych żywiołów nie istnieją wogóle narody, ani kwestye narodowościowe. To wszystko należy do »burżuazyi« i jako takie jest skazane na zagładę. Widzieliśmy także, że pomimo militarnej niemocy bolszewicka anarchia posiada wielką silę niszczenia i że nawet taki kraj, jak Finlandya. ulegał jej i własnemi siłami nie byłby się przed nią obronił.
Gdyby nie interwencya niemiecka, zalew bolszewicki nie byłby dopuścił do żadnej miejscowej autonomii. Sprowadziłby całe państwo do jednego anarchicznego poziomu i w ten sposób byłby przygotowany grunt do przyszłej odbudowy caratu, do rusyfikacyjnego centralizmu. Dawny carat i dzisiejszy bolszewizm stanowią dwa przeciwstawne bieguny, lecz są one połączone nicią istotnego pokrewieństwa. Bezprawia dawnego caratu odżyły w gwałtach bolszewików, a te budzą powoli w masach rosyjskich tęsknotę do dawnego samowładztwa do silnej, surowej władzy.
NAUCZYCIEL UWODZICIELEM UCZENNIC
Izba karna w Świdnicy skazała nauczyciela Ryszarda Kuhnerta z Nowej wsi pod Królewcem na 6 lat domu karnego tyleż lat utraty praw honorowych za uwodzenie uczennic. Przestępstw tych K. dopuszczał się lata całe bezkarnie, wreszcie służąca własna podała sprawę prokuratoryi. Na świadków zawezwano 20 dziewczyn, które już kilka lat temu wyszły ze szkoły; z nich 17 złożyło obciążające zeznanie.
Dziennik Śląski, 24-04-1918
100lattemu.pl
