Czym jest owa osobliwość, z której według teorii wielkiego wybuchu, powstał Wszechświat? Łatwo powiedzieć, trudniej zrozumieć - to punkt bądź też linia, gdzie przyspieszenie grawitacyjne lub gęstość materii są nieskończone. Podobnie jest w przypadku zapadania się czarnej dziury. Cała materia dąży do skupienia w jednym punkcie, który to punkt osiąga nieskończoną gęstość. [1]

#2.

Teoria wielkiego wybuchu zakłada, że w pierwszej sekundzie swojego istnienia Wszechświat przekroczył prędkość światła. I nawet nie przeczy to teorii Alberta Einsteina, który twierdził, że nic we Wszechświecie nie jest w stanie przekroczyć prędkości światła. Ograniczenie to, najwyraźniej, nie dotyczyło samego wszechświata. Einstein, co warto dodać, nie zgadzał się z teorią o wielkim wybuchu. [2]

#3.

Według większości naukowców, wielki wybuch w gruncie rzeczy nie był wcale wybuchem. 13,8 miliarda lat temu miało dojść nie do eksplozji, a do gwałtownego rozszerzania się materii. Jednak określenie „teoria wielkiego rozszerzania się” brzmi kiepsko, nikt więc nie spieszył się ze sprostowaniem. Tymczasem Wszechświat rozszerza się w dalszym ciągu - i to z coraz większą prędkością. [3]

#4.

Część naukowców obstaje przy twierdzeniu, że dawniej w całym Wszechświecie mogły panować warunki sprzyjające rozwojowi życia. Pojawiły się też sugestie, jakoby na wybranych planetach miały istnieć mikroorganizmy już w 15 milionów lat po wielkim wybuchu. Energia niezbędna do utrzymania wody w stanie ciekłym miałaby brać się z mikrofalowego promieniowania tła. [4]

#5.

Osobliwość, która dała początek Wszechświatowi, określa się czule mianem „pierwotnego atomu” albo... „kosmicznego jaja”. Faktem jest natomiast, że jeśli założenia teorii wielkiego wybuchu są prawdziwe, to wszystko, co nas dzisiaj otacza, powstało z gorącej, gęstej masy o średnicy... zaledwie kilku milimetrów. Absolutne mistrzostwo w dziedzinie samorozwoju! [5]

#6.

Zgodnie z teorią, zanim pojawiła się osobliwość, która następnie przekształciła się w Wszechświat, istniało... zupełnie nic. Nie było czasu, przestrzeni ani energii. Wszystko, co znamy dzisiaj, narodziło się w ułamku sekundy po wielkim wybuchu. Ukształtowały się tzw. oddziaływania podstawowe - grawitacyjne, słabe, elektromagnetyczne i silne. [6]

#7.

Mikrofalowe promieniowanie tła, jeden z istotnych elementów teorii wielkiego wybuchu i jej następstw (uważane zresztą za jeden z głównych dowodów potwierdzających teorię), zostało odkryte przypadkowo w 1964 roku. Dwaj naukowcy, Arno Penzias i Robert Wilson, zaobserwowali dziwne odczyty, których nie umieli naukowo wytłumaczyć. Uznali więc, że... winne zakłóceń są gołębie, które musiały najwyraźniej obsrać anteny. Dopiero z czasem zrozumieli, że odkryli coś więcej niż, ekhm, gówno. [7]